با عشق تو چون خوش سروکار است از مجد همگر رباعی 17

1 دوش چو کرد آسمان افسر زر ز سر یله ساخت ز ماه و اختران یاره و عقد و مرسله

2 شکل فلک خراش شد مهر چو دانه آس شد عقده راس داس شد از پی کشت سنبله

1 به جان بریم ترا سجده تا به سر چه رسد نثار پای تو سرهاست تا به زرچه رسد

2 ترا ز نور جلالت نمی توانم دید به چشم جان به سرت تا به چشم سر چه رسد

1 غم عشق تو یکدمم کم نیست مونسم بی رخ تو جز غم نیست

2 در تو یک جو وفا نماند و هنوز عشق تو ز آنچه بد جوی کم نیست