با تو سخنی که بی زبان جانم گفت از مجد همگر رباعی 245

1 آخر شبی ز لطف سلامی به ما فرست روزی به دست باد پیامی به ما فرست

2 در تشنگی وصل تو جانم به لب رسید از لعل آب دار تو جامی به ما فرست

1 ای تو به جاه خسرو صاحب نشان شده در ملک شاه خسرو و صاحب قران شده

2 ای آفتاب سایه فکن کز ظهور تست در سایه تو ذره صفت خور نهان شده

1 این چه ننگ است که بر روی چو ماه آوردی وین چه رنگ است که از خط سیاه آوردی

2 دیرگه بود که از مشک رخت خالی داشت لیکن این عنبر گلپوش به گاه آوردی