با همچو تو یاری نفسی هر از اسیری لاهیجی غزل 217

1 با همچو تو یاری نفسی هر که برآرد از لذت فردوس برین یاد نیارد

2 خواهم که کنم تازه برخسار تو ایمان کفر سرزلف تو بایمان نگذارد

3 جز آه و فغان کیست کزین عاشق بیدل پیغام غم عشق بمعشوق گزارد

4 غوغا و فغان در فلک و در ملک افتد آن لحظه که عاشق ز غم عشق بزارد

5 از کافر و مؤمن بجهان هیچ کسی نیست کز آتش عشق تو بدل داغ ندارد

6 بیمار غم عشق ترا هیچ غذائی جز شربت عناب لب تو نگوارد

7 کی لایق وصل تو بود جان اسیری گر سر به کرامات و مقامات درآرد