مجیرالدین بیلقانی

با که گشایم نفس کاهل از مجیرالدین بیلقانی غزل 36

غزل 36 ام از 504 غزلیات

خانه / مجیرالدین بیلقانی / دیوان اشعار مجیرالدین بیلقانی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 36

1 با که گشایم نفس کاهل صفایی نماند؟ در همه روی زمین بسته گشایی نماند

2 بر چمن روزگار پی چه نهم کاندرو؟ نوش نهالی نرست مهر گیایی نماند

3 قافله خرمی زان سوی عالم گذشت وز پی واماندگان بانگ درایی نماند

4 دل طلب یار کرد باز بترکش گرفت دید که در هیچ کس هیچ وفایی نماند

5 بر سر کوی جهان انس مگیر ای مجیر! کز همه دل خستگان جنس تو جایی نماند

مجیرالدین بیلقانی

شعر شعر کهن غزل مجیرالدین بیلقانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از مجیرالدین بیلقانی

1 دین پناها! دم جانبخش ترا نفس روح امین می گویم

2 وز سخن های تو یک نادره را رشگ صد در ثمین می گویم

1 نامزد غمی ز دهر ای دل سر گرفته هان زیر میا نه خوش نشین چون غم تست بیکران

2 صدمه آه من ببین سوخته چنبر فلک لؤلؤ روی من نگر ساخته گنج شایگان

1 زلف مشگین تو از مهر چو شیدای تو نیست کیست کز مهر تو چون زلف تو شیدای تو نیست

2 تا بدان حد به غم عشق تو شیدا شده ام که دلم را ز غم عشق تو پروای تو نیست

شاعر شعر با که گشایم نفس کاهل صفایی نماند؟ مجیرالدین بیلقانی می باشد.

این شعر در قرن 6 سروده شده است.

قالب شعر با که گشایم نفس کاهل صفایی نماند؟ غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

504 / 36

شعرقبلی

بنر