1 با اهل خیال اگر در آویزد عقل شاید که همیشه خون جان ریزد عقل
2 با عاشق گرم رو کجا دارد پای چون رخت نهاد عشق بگریزد عقل
1 تا وسوسهٔ عشق مهیّا نشود بی صدق و صفا عیش مهنّا نشود
2 دنیا ندهی زدست و دین می طلبی این هر دو به یک جای مهیّا نشود
1 در محنت اگر چه صبر ایّوبی به چون عشق به روی تست مغلوبی به
2 هرگاه که از حجاب بیرون آیی ناچیز شود وجود محجوبی به
1 ای دوست میان من و تو گرنه دُوی است پس این که گهی نالد و گه نازد کیست
2 ما را همه عمر در طلب باید بود گر من توم و تو من، طلب کاری چیست