1 خرامان می‌رود آن سرو قامت جهانی را از آن قامت قیامت

2 مؤذن گر ببیند قامتت را فراموشش شود تکبیر و قامت

1 این مقبلان که باخبر از روز محشرند جان را به دین و دانش و طاعت بپرورند

2 از حسن خلق همچو بهشتی مزینند یا بند روح روح چو در خویش بنگرند

1 چشم مستش دوش می‌دیدم به خواب کرده بود از ناز آغاز عتاب

2 گفت کای مشتاق خوابت می‌برد هل یکون النوم بعدی مستطاب