با چنین فقر و این از اوحدی مراغه‌ای جام جم 130

1 با چنین فقر و این تهی دستی وندرین خاکساری و پستی

2 پشت گرمم بدانکه بی‌کم و کاست اعتقادی درست دارم و راست

3 به رسول و کلام و وحی و ملک به شب قربت و عروج فلک

4 به بهشت و بدوزخ و بالم به سماوات و عرش و لوح و قلم

5 به ترازو و عرصهٔ عرصات به عبور مجردان ز صراط

6 به کرامات و معجز و بولی به ابوبکر و عمر و بعلی

7 به شب اولین گور و عذاب به وقوف و بحشر و نشر و حساب

8 به خدایی که واحدست و صبور به خدایی که قادرست و غفور

9 بی‌زن و بی‌شریک و فرزندست او به کس، کس باو نه مانندست

10 حی و قیوم و بر وعدل و علیم خالق و رازق و قدیر و قدیم

11 بود و هست و بود ولی بیچون از جسد فرد و از جهت بیرون

12 ز اختر و چرخ و عقل و جان برتر وز خیال و ضمیر و فکر به در

13 ملک انس و جان علی‌الاطلاق « ابدی الظهور والاشراق »

14 حکم او عدل و وعدهٔ او راست بجز و هرچه بود و هست و اوراست

15 پادشاها، به ذات اکرم تو به صفات و به اسم اعظم تو

16 که ز ایمان مکن تهی دستم بر همینم بدار تا هستم