با چشم من این اشک روان را چه از کمال خجندی غزل 94

1 با چشم من این اشک روان را چه فتادست با جان من این سوز نهان را چه فتادست

2 گر خون رود از دل که کبابست عجب نیست این دیده خونابه چکان را چه فتادست

3 اگر تن به تب هجر به پا بسته چو شمع است با سوختن این رشته جان را چه فتادست

4 از پای گر افتم من دور از تو به راهم آن گیسوی در پای کشان را چه فتادست

5 چشم از هوس دیدنت افتاده برونست با روی تو چشم نگران را چه فتادست

6 دی راند مگس از من بی طاقت و می گفت گرد پشه این مگان را چه فتادست

7 در جان کمال آمد و افکند صد آشوب یارب به من آن شوخ جهان را چه فتادست