با خال تو گر مشک به دعوی از ابن حسام خوسفی غزل 58

1 با خال تو گر مشک به دعوی بنشیند حقّا که نه بر صورت معنی بنشیند

2 ابروی تو نگذاشت که اندر خم محراب یک گوشه نشین از سر تقوی بنشیند

3 آنرا که به نقد از سرکوی تو بهشت است جیفست که بر نسیه ی عقبی بنشیند

4 خاک قدمت روشنی چشم ضریرست بگذار که در دیده ی اعمی بنشیند

5 شاید که بود روشنی دیده ی مجنون زان گرد که بر دامن لیلی بنشیند

6 آن کز سر کوی تو کند میل به فردوس اولی نکند گرچه به اولی بنشیند

7 خون جگر ابن حسام است که هر دم بر رهگذر دیده چو سیلی بنشیند