با مشک خطت، یاد ز عنبر نکند از آذر بیگدلی غزل 108

1 با مشک خطت، یاد ز عنبر نکند کس با شهد لبت، میل بشکر نکند کس

2 فریاد، که چندان ز وفای تو بمردم گفتم که کنون جور تو باور نکند کس!

3 از گریه کنم گل همه شب خاک درت را تا روز ز بیداد تو بر سر نکند کس

4 یکبار، گذر کن بسر خاک شهیدان تا دعوی خون در صف محشر نکند کس

5 آذر! ز وفا گشته سگش با تو برابر؛ شه را بگدا گر چه برابر نکند کس