با من آن ترک کمان ابرو گفت از کمال خجندی معمیات 9

1 کردند ید آن زلف و رخ دلهای بی آرام را بهر شکار بلبلان بر گل نهادی دام را

2 پیش گل اندام تو دارد گل اندامی ولی لطفی نباشد آنچنان اندام بی اندام را

1 دل بردی و دین رواست اینها ای جان جهان چهاست اینها

2 بندم ز غمت جدا شد از بند از جور و ستم جداست اینها

1 ای روشنی از روی تو چشم نگران را این روشنی چشم مبادا دگران را

2 یا حسن تو و ناز تو سوزی و نیازی جان نگران را دل صاحب نظران را