با من اگر خواجه سری داشتی از فروغی بسطامی غزل 459

1 با من اگر خواجه سری داشتی هر سر مویم هنری داشتی

2 بر تو شدی سر اناالحق عیان گر ز حقیقت خبری داشتی

3 غرق شدی ساکن بیت الحزن چون من اگر چشم تری داشتی

4 قطع نظر کردمی از کاینات جانب من گر نظری داشتی

5 دیدی اگر ماه مرا آفتاب دیدهٔ حسرت نگری داشتی

6 کی غمی از روز جزا داشتم شام غمش گر سحری داشتی

7 روی تو را ماه فلک خواندمی گر لب هم چون شکری داشتی

8 قد تو را سرو چمن گفتمی گر رخ هم چون قمری داشتی

9 کشت مرا حسرت آن ناتوان کش تو به بالین گذری داشتی

10 در دل آن ماه چه بودی اگر آه فروغی اثری داشتی