با درویشان، «کن از عطار نیشابوری مختارنامه 28

1 سوختی جانم چه می‌سازی مرا بر سر افتادم چه می‌تازی مرا

2 در رهت افتاده‌ام بر بوی آنک بوک بر گیری و بنوازی مرا

1 قبلهٔ ذرات عالم روی توست کعبهٔ اولاد آدم کوی توست

2 میل خلق هر دو عالم تا ابد گر شناسند و اگر نی سوی توست

1 بت ترسای من مست شبانه است چه شور است این کزان بت در زمانه است

2 سر زلفش نگر کاندر دو عالم ز هر موییش جویی خون روانه است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند