1 ای خردمند اگر گوش سوی من داری قطعه‌ای بر تو بخوانم که عجب مانی از آن

2 در جهانداری و فرماندهی خلق خدای بر سزاواری سلطان بنمایم برهان

3 سیصد و سیزده پیغمبر مرسل بودند که فرستاده به هر وقت یکی را یزدان

4 نام سلطان به جمل چون عدد ایشانست پس بود قاعدهٔ نظم جهان چون ایشان

5 فر او هرکه ببیند دهد انصاف که او پادشاهیست به حق بر همه معمور جهان

6 گر ترا شبهت و شکیست در این دانی چه شبهت و شک ترا حل نکند جز قرآن

7 شو اولی‌الامر بخوان پس عدد آن بشناس به حساب جمل و مبلغ آن نیک بدان

8 تا بود راست حسابش چو حساب سنجر چون که واوی که نه مقروست کنی زو نقصان

9 گر کسی گوید ما صد همه سنجر نامیم گویمش نی‌نی منک چو اوئلوالامر بخوان

10 زانکه منکم ز شما باشد از روی لغت باز از روی حساب ار تو بدانی سلطان

11 پس یقین شد که پس از باری و پیغمبر حق نرسد بر همه آفاق جز او را فرمان

12 ای سه قرن از مدد عدل تو و رحمت حق بوده سکان زمین بی‌خبر از دور زمان

13 ای به حق سایهٔ آن کس که ترا حافظ اوست تا بود سایهٔ خورشید در آن حفظ بمان