شراب به پیمان (یعنی به اندازه) خور چه هر که او شراب بیپیمان خورد، بسا گنه که از وی آید.
شراب به پیمان (یعنی به اندازه) خور چه هر که او شراب بیپیمان خورد، بسا گنه که از وی آید. ,
2
اگر باده نوشی به پیمانه نوش
به آیین مردان فرزانه نوش
3
کز افزونی می ز دلها گناه
برُوید، چو از تند باران گیاه
4
وگر گفتهٔ من پسند آیدت
مخور می که از می گزند آیدت
5
بود سوزیان این می لعلپوش
زیانش ز تو، سودش از میفروش
ملکالشعرا بهار از شاعران بزرگ قرن 14 هجری می باشد و سبک شعری ایشان نوین است.
ادامه توضیحات شاعر
اثر
شراب به پیمان (یعنی به اندازه) خور چه هر که او شراب بیپیمان خورد، بسا گنه که از وی آید.
منظومه 104 ام از 1042
ارمغان بهار در منظومهها
ملکالشعرا بهار
می باشد
حکایت
شعر
قالب : منظومه
سبک : نوین