بی باد تو عشاق دل شاد نیابند از کمال خجندی غزل 355

1 بی باد تو عشاق دل شاد نیابند بی بندگی از بند غم آزاد نیابند

2 دیوانه دلانرا که کشد پای به زنجیر گر بوی سر زلف تو از باد نیابند

3 هر تیر که گم گشت به مخجیر ز شیرین جز در جگر خسته فرهاد نیابند

4 اهل نظر از حس به شوخان ستمکار یابند همه چیز ولی داد نیابند

5 زلف تو بقرنی نشود یافت که آن شست گر عمر رسد نیز به هفتاد نیابند

6 انگشتری دل که زهر دست شدی یافت اکنون بدست تو بیفتاد نیابند

7 سحرست کمال این سخنان باد حلالت صنعت طلبان به ز تو استاد نیابند