باد صبا جیب سمن برگشاد از عبید زاکانی غزل 47

1 باد صبا جیب سمن برگشاد غلغل بلبل به چمن در فتاد

2 زنده کند مردهٔ صد ساله را باد چو بر گل گذرد بامداد

3 زمزم مرغان سخندان شنو تا نکنی نغمهٔ داود یاد

4 موسم عیشست غنیمت شمار هرزه مده عمر و جوانی به باد

5 وقت به افسوس نشاید گذاشت جام می از دست نباید نهاد

6 تا بتوان خاطر خود شاددار نیست بدین یک دو نفس اعتماد

7 خاک همانست که بر باد داد تخت سلیمان و سریر قباد

8 چرخ همانست که بر خاک ریخت خون سیاووش و سر کیقباد

9 انده دنیا بگذار ای عبید تا بتوان زیست یکی لحظه شاد