ای باد صبا بگذر ز از ابن یمین فریومدی غزل 282

1 ای باد صبا بگذر ز آنجا که تو میدانی حال دل من بر گوی آنرا که تو میدانی

2 در پرده اسرارش هر گه که شوی محرم در پرده بگو با او زیرا که تو میدانی

3 گر درد نهان دل هر چند ز حد بگذشت پیدا نکنم با تو زیرا که تو میدانی

4 دل در شکن زلفت زنجیر کشان تا کی دیوانه اسیر تست حقا که تو میدانی

5 درد دل ریشم را همچون تو نداند کس لطفی کن و درمانش فرما که تو میدانی

6 چون سرمه بنیائی در دیده کشم گردی کش باد صبا آرد ز آنجا که تو میدانی

7 گفتم ز لبت بوسی و ز ابن یمین جانی هستی تو بدین راضی گفتا که تو میدانی