باد دی در بوستان اظهار از آشفتهٔ شیرازی غزل 333

1 باد دی در بوستان اظهار شوکت می‌کند گلستان را خاروَش در قید ذلت می‌کند

2 من سراپا دردم از این نخوت دی ساقیا داروی میخانه تو رفع علت می‌کند

3 آتش می پخته کرده صوفیان خام را نار نمرودی بلی تکمیل خلت می‌کند

4 بت‌پرست ار بنگرد زنار زلفینت به رخ بگذرد زآیین و لابد ترک ملت می‌کند

5 ترک مال و جاه گفتم لیک هستم منفعل گر سر و جان داد عاشق رفع خجلت می‌کند

6 یوسف‌آسا آخر از چاهت برد بر اوج ماه گر برادروار دوران با تو حیلت می‌کند

7 فضل حیدر می‌نگارد چون نهان و آشکار لاجرم آشفته دعوی فضیلت می‌کند