1 چرا خجل نکند چشم اشکبار مرا که آرزوی دل آورد در کنار مرا

2 به راه غشق نگیرم زشوق بال و پری که نی پیاده شمارند نی سوار مرا

3 فغان ز نشأ ی دون همتی، کزین شادم که هیچ کام نیارد به انتظار مرا

4 نه رام مردم اهلم نه صید مرشد شهر نشسته ام که نسیمی کند شکار مرا

5 ز بیم فتنه ی شادی چو کودکان همه عمر غمت گرفته در آغوش و در کنار مرا

6 میا به ملک عدم، آن چنان مکن عرفی که بی غمی نشناسد در این دیار مرا