چرا ز وصل تو کامم روا از جهان ملک خاتون غزل 579

1 چرا ز وصل تو کامم روا نمی باشد چرا به بخت منت جز جفا نمی باشد

2 پیام من که رساند به یار مهرگسل رسول من چکنم جز صبا نمی باشد

3 بگو به هجر توأم خون دل ز دیده برفت به غیر مردمکم کس گوا نمی باشد

4 دوای درد من ای جان نمی کنی چکنم به دست بنده به غیر از دعا نمی باشد

5 چو نوش داروی لعلت دوای رنجورست بده که جز شب وصلت دوا نمی باشد

6 بترس از آه دل زار دردمندانت که تیر آه سحرگه خطا نمی باشد

7 برون مبر ز حد ای جان جفا که در دو جهان ستم به خسته دلان هم روا نمی باشد