1 چه شد که روز جهان تیره چون شب یلداست ز هر طرف به فلک از زمین خروش عزاست

2 ز فرش کرده مسیحا ز نو به عرش عروج و یا هنوز زمان مصیبت یحیی است

3 گرفته مرد و زن از هر طرف عزای حسین بلی عزای شه تشنه سید شهدا است

4 کسی که هست خدا خونبهای او چه عجب که چشم مرد و زن اندر عزاش خونپالاست

5 چرا به گریه نکوشی، مگرنمی‌دانی سرو قلب پیمبر حسین عزیز خداست

6 چنان خیال کن اکنون که در رکاب حسین زمان یاری او وقت زوال عاشوراست

7 اگر ز نصرت آت تشنه لب شدی محروم برای درد تو امواج گریه عین دواست

8 چسان زیاد رود ماتم شهی که سرش جدا ز تن جگر تشنهبر لب دریاست

9 نمی‌رود ز نظر حال زینب دلخون که سربرهنه و بی‌کس اسیر شمرد غاست

10 دل شکسته (صامت) مدام در ماتم برای سید مظلوم تا به روز جزاست