چرا با ما چنینی بی عنایت از جهان ملک خاتون غزل 385

1 چرا با ما چنینی بی عنایت مکن جوری به جانم بی نهایت

2 ز حد بگذشت جانا جور بر من جفا را نیز باشد حد و غایت

3 گناهی جز وفاداری ندارم ستان از من بدین معنی جفایت

4 تویی شاه جهان از روی رحمت نظر فرما خدا را بر گدایت

5 گرم بر جان دهی فرمان روانست چه گونه سرکشم از حکم و رایت

6 به جان آمد دل من از جفاها بگو تا کی کشم جور از برایت

7 گرم یک شب به لطف از در درآیی کنم جان و جهان ایثار پایت