از چه ای عشق تو در سینه از آشفتهٔ شیرازی غزل 1117

1 از چه ای عشق تو در سینه ما جا کردی دل تاریک مرا سینه سینا کردی

2 گر سر قتل نداری تو زابرو و مژه خنجر و تیر و سنان از چه مهیا کردی

3 خواهی ار کس نشناسد که تو خونخوار منی ناخن از خون دلم از چه محنا کردی

4 با خیال لب ساقی چه غم از رنج خمار نقل و می داشتی و عیش مهیا کردی

5 لب نهادی بلب ساغر زین رشک ببزم لاجرم خون جگر در دل مینا کردی

6 شعله طور بود دلبر تو خود چو خسی وصل او را زچه آشفته تمنا کردی

7 سرمه از خاک در میکده کردی زاهد کور بودی زکجا دیده بینا کردی

8 خوردی از دست علی باده ی تو چند مگر اهل صورت بدی و رخنه بمعنا کردی