چرا کردی مرا از دل فراموش از جهان ملک خاتون غزل 835

1 چرا کردی مرا از دل فراموش گرفتی دیگری جز من در آغوش

2 نو پنداری که ما اینها ندانیم به راهت ما همه چشمیم و هم گوش

3 نه شرط مردمی باشد نه یاری که در سختی کند یاری فراموش

4 چه پوشانی به رویت برقع ای دوست نشاید کرد آتش زیر سر پوش

5 به هجران سوختم بنوازم از وصل که گه زهر آید از زنبور و گه نوش

6 به جان آمد جهان از بردباری بگو تا کی شود در هجر خاموش

7 بگفتا شربت هجران که تلخست چو داری در قدح حالی تو می نوش