بدکاره رحمت از چه سبب از جویای تبریزی غزل 375

1 بدکاره رحمت از چه سبب چشمداشت داشت دهقان امید حاصل هر چیز کاشت داشت

2 گفتم مگر زباده چو گل بشکفانمش می خورد و سرگرانی نازی که داشت داشت

3 روزش مدام عید و شبش قدر بوده است هر کس نه فکر شام و نه امید چاشت داشت

4 زین خاکدان کسی که بشد از دل سلیم نقدی که بهر توشه عقبی گذاشت داشت

5 جویا ندید از غم عشق تو فتح باب امیدها ز هر چه که بر دل گماشت داشت