1 کیست همخانۀ؟ زبان؟ دندان حکمتی هست اندرین پنهان

2 باشد از ازدواجشان مضبوط کدخداییّ خاندان دهان

3 این همه لین و آن همه شدّت این همه گوشت وان همه ستخوان

4 نان دندان زبان کند ترتیب زانکه این ساکن است و آن جنبان

5 کام و ناکام هر کجا باشند با سر او درد زمان بزمان

6 هر که دندان ازو بود شاکر به ثنایش رود همیشه زبان

7 وان که پاس زبان ندارد باز ساید از خشم و کین برو دندان

8 وان که از مال خویش و نعمت خویش نرساند نصیبة ایشان

9 به ضرورت ز بهر او شب و روز ژاژ خاید بسی همین و همان