کی بزم اسیران ترا شمع و از سلیم تهرانی غزل 203

1 کی بزم اسیران ترا شمع و چراغ است اینجا پر پروانه سیه چون پر زاغ است

2 دارم هوس نکهتی از سنبل زلفش افسوس که بخت سیهم موی دماغ است

3 از محفل حسن تو رسد فیض به خوبان خورشید کمر بسته ی این پای چراغ است

4 یک دم ز غم و درد من آسوده نباشد هسمایه، چو آن عضو که نزدیک به داغ است

5 بگشود سلیم از تو درگلشن معنی سین سر نام تو کلید در باغ است