هرکه را بینی، بود در فکر از سلیم تهرانی غزل 727

1 هرکه را بینی، بود در فکر سامان طمع تا به کی بیند کسی خواب پریشان طمع

2 قرص لیموی قناعت، چاره ی این علت است نشکند صفرای اهل حرص از نان طمع

3 عافیت خواهی، توقع را ز خاطر دور کن در دهانت بیضه ی مار است دندان طمع

4 چون مگس از عجز تا کی پشت سر خارد کسی زهرمار حرص بادا شکرخوان طمع

5 بی توقع نیست کس، آزادگان را هم بود چشم پوشیده، چراغ زیر دامان طمع

6 سجده ی آدم نکرد ابلیس از فرمان حق می کند آدم سجود او به فرمان طمع

7 مدح دونان گفتن از روی طمع باشد سلیم چند همچون نوحه گر باشی ثناخوان طمع