هر که خواهد در انفس و آفاق از حزین لاهیجی مثنوی 21

1 هر که خواهد در انفس و آفاق که بود جمله مظهر اطلاق

2 جلوهٔ حق، شود مشاهده اش شرط این رَه بود مجاهده اش

3 فکر و ذکری که موصل است به آن باید اوّل نمودنِ سامان

4 تا ز شرک و دویی نپرهیزد کی پراکندگی ز دل خیزد؟

5 شرک، در چشم سالکان سعید دیدن ذرّه هست با خورشید

6 ترک شرکی که عین ایمان است از نظر ارتفاع اعیان است

7 فکر، سرمایهٔ لقا باشد ذکر، نسیان ما سوا باشد