هر که در اصل بد نهاد افتاد
1
هر که در اصل بد نهاد افتاد
هیچ نیکی ازو مدار امید
2
ز آنکه هرگز بجهد نتوان کرد
از کلاغ سیاه باز سفید
3
دون پرستی مکن که می نشود
در صفا هیچ ذره چون خورشید
4
هر کرا دور چرخ جامی داد
بابصارت نکشت چون جمشید
5
بید را گر بپرورند چو عود
بر نیاید نسیم عود از بید