1 هر که بر حضرت دادار توکل دارد مخلصی زود پدید آیدش از قید هموم

2 وانکه با طاعت و پرهیز رود بر در او شافعش بود و بود گر چه جهولست و ظلوم

3 مکن اندیشه بیهوده ز نیک و بد کار که بد و نیک جهان هست یکایک محتوم

4 طالع ار سعد و گر نحس بفرمان ویست نبرد ره بقضا معتقد رمل و نجوم

5 بودنی عاقبت الامر بباشد لیکن هر یکی را اجلی باشد و وقتی معلوم

6 هر کسی را ز پی کار دگر ساخته اند دست داود کند آهن و پولاد چو موم

7 راه تسلیم و رضا گیر که نگشود کسی گر چه کوشید بسی پرده سر مکتوم

8 سخن ابن یمین گوش تو گر بنیوشد شود آکنده صدف وار بدر منظوم