هرکه شوق طایر وصل تو صیادش از سلیم تهرانی غزل 525

1 هرکه شوق طایر وصل تو صیادش کند غیر عنقا هرچه در دام آید، آزادش کند

2 غیر تیشه حربه ای خسرو نمی گیرد به دست اندکی مانده که شیرین همچو فرهادش کند

3 روزگارم قدر نشناسد ز نادانی، که طفل گنج نامه گر بیابد، کاغذ بادش کند

4 مرغ ما را تاب بی پروایی صیاد نیست کاشکی بر گرد سر گردانده آزادش کند

5 از فراموشان زیر خاک بودن مشکل است وقت آن کس خوش که چون میرد، کسی یادش کند

6 هرکه بیمار غم عشق بتان باشد سلیم بر سر بالین اجل بنشیند و یادش کند