هر آن دیار که باشد ز اهل دل خالی از قاآنی قطعه 148

1 ترک من آفت چینست و بلای ختن است فتنهٔ پیر و جوان حادثهٔ مرد و زن است

2 در بهر زلفش یک کابل وجدست و سماع در بهر چشمش یک بابل سحرست و فن است

1 هر زمانم‌ که به آن ترک سر و کار افتد صلح خیزد ز میان‌ کار به پیکار افتد

2 من به عمد از پی صلح همی جویم جنگ کز پی صلحم با بوسه سر وکار افتد

1 الا ای خمیده سر زلف دلبر که همرنگ مشکی و همسنگ‌گوهر

2 چو فخری عزیز و چو فقری پریشان چو کفری سیاه و چو ظلمی مکدر