1 هر کس که به دل حسرت پیکان تو دارد آسایشی از جنبش مژگان تو دارد

2 گل چاک زد از شوق گریبان صبوری تا آگهی از چاک گریبان تو دارد

3 هر غنچه که سر زد ز دم باد بهاری مهری به لب از پستهٔ خندان تو دارد

4 هر لاله نو رسته که بشکفت در این باغ داغی به دل از عارض رخشان تو دارد

5 جمعیت خاطر ندهد دست کسی را کاشفتگی از زلف پریشان تو دارد

6 هر لحظه محبت ز پی سیر خلایق سودازده‌ای بر سر میدان تو دارد

7 هر سو که نظر می‌کنی آن منظر زیبا صاحب نظری واله و حیران تو دارد

8 پیراهن من چاک شد از رشک مگر باز شوریده‌سری دست به دامان تو دارد

9 پیداست ز نالیدن دل سوز فروغی کاین سوختگی را ز گلستان تو دارد