1 هر آن که روی تو را رنگ ارغوانی داد مرا ز عشق تو رخسار زعفرانی داد

2 نه رخ نمود، نه آراست قد، نه زلف گشود به حسن خلق و وفا داد دلستانی داد

3 ز ضعف مانده ام از راه جستجوی وصالت به خاک پای تو از دست ناتوانی داد

4 ز درس عشق تمنای علم محو نمودم سبق ز مصحف رویش مرا روانی داد

5 شنو ز شعر سعیدا نوای درد و الم اگرچه داد مذاق سخن، فغانی داد