هر که را مقصود، حسن عارض از سلمان ساوجی غزل 305

1 هر که را مقصود، حسن عارض است از دلبران عارضی عشق است، نتوان نهادن دل بر آن

2 حسن دریایی است بی‌پایان و آبش گوهر است عاشق صاحب نظر دارد مراد از دلبران

3 دیگرم غیر از تو میل صحبت دیگر نماند آنکه مشغول تو شد دارد فراغ از دیگران

4 چون نماید روی زیبا فتنه‌ها بینی درین درگشاید چشم جادو پرده‌ها یابی در آن

5 گر به سویش راه بردی هر کسی یک سو شدی اختلاف قبله اسلامیان و کافران

6 در درون پرده وصل تو کس را نیست بار بر سر کوی تو می‌گردند سرگردان سران

7 چاکران و بندگان بسیار داری، نیک و بد گیر سلمان را ز جمع بندگان و چاکران