هر که دل در خم آنزلف پریشان از آشفتهٔ شیرازی غزل 398

1 هر که دل در خم آنزلف پریشان دارد داند آنحال که گو در خم چوگان دارد

2 چشم من دیده منجم بشب هجر و بگفت نظری هست در این خانه که باران دارد

3 میزند خون دلم موج همی بر سر موج قلزم دیده ام امشب سر طوفان دارد

4 آورد موج سرشکم در خونین بکنار کی چنین لؤلؤ مرجان کون عمان دارد

5 ایمن از آفت اهریمن خط کی ماند خاتم لعل تو گر نقش سلیمان دارد

6 اگر آن پنجه سیمین و کمند گیسوست دست بربسته دو صد رستم دستان دارد

7 مرغ روح است پرافشان بهوای قد تو گرد سرو چمن از فاخته افغان دارد

8 دردمند غم عشقیم طبیبا بگذر این نه دردیست که پنداری درمان دارد

9 هست بیشک خبر از سینه صد چاک منش هر که اندر نظر آن چاک گریبان دارد

10 چشم تو منظر زیبای تو در آینه دید خبر ازحالت آشفته حیران دارد