هرکه را درد عشق داغ نکرد از نزاری غزل 449

1 هرکه را درد عشق داغ نکرد نبوَد مرد اگرچه باشد مرد

2 مردِ مرد آن گهی ببوَد که عشق از وجودش همی برآرد گرد

3 عشق با سوز و درد می آید [پیش] با جوش و بوش و بردابرد

4 هیچ افسرده را نباشد سوز هیچ آسوده را نباشد درد

5 سوزناکان به دوست مشغولند نه چو افسردگان به خواب و به خورد

6 متناسب نکرد هیچ بصیر نفس سوزناک با دم سرد

7 عشق و معشوق و عاشق صادق هر سه چون جمع گشت باشد فرد

8 عقل پوشیده بُد نزاری را عشقش از پرده با میان آورد