هر که از خود فرود می آید
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 هر که از خود فرود می آید آسمان در سجود می آید
2 دایم از خانمان سوختگان نکهت داغ و دود می آید
3 به دل بی قرار من دیر است یار هر چند زود می آید
4 به دکان نظر، متاع دلم آنچه بود و نبود می آید
5 به زمین گر برند نام تو را ز آسمان ها درود می آید
6 طرز این و ناز اگر این است آنچه زو ... شنود می آید
7 چرخ با نیک بد کند چه عجب زین بلای کبود می آید
8 دایم از خاک کشتگان غمت شورش زنده رود می آید
9 ای سعیدا [یکی] است چشمهٔ دل لیکن از وی [دو] رود می آید
ادامه توضیحات شاعر