هر کو ز فریب اهرمن از ابن یمین فریومدی رباعی 381

1 گاه آن آمد که بر کف ساقیان ساغر نهند رخت اندوه دل آزادگان بر در نهند

2 مجلس عشرت کنند از خرمی همچون بهشت واندر او ساغر بجای چشمه کوثر نهند

1 ایدل گرت شناختن راه حق هواست خود را بدان که عارف خود عارف خداست

2 غم ره مده بخویشتن ار وقت خوش نماند زیرا که وقت فوت شد اما خوشی بجاست