هر که ما را در هوای از ابن یمین فریومدی غزل 146

1 هر که ما را در هوای او ملامت میکند راستی خود را سزاوار غرامت می کند

2 شرم ناید سرو و گل را پیش بالا و رخش کین همی لافد بقد او یاد قامت می کند

3 گر دلم شد بسته زنجیر زلفش باک نیست دل خود این آشفته کاری بی ندامت می کند

4 من سر آشوب دارم میل زلفش چون کنم نیست عاشق هر که او یاد از سلامت می کند

5 گر نماید رجعتی آنماه شب در منزلم اختر سر گشته میل استقامت می کند

6 از دلم بار سفر بر بست صبر بی ثبات چون همی بنید که غم در وی اقامت می کند

7 من بمهر و او بکین مایل و زین مشگلتر آنک سر گرانی آن سبکروح از سئآمت می کند

8 گو بچشم پر نم ابن یمین رویش ببین هر که ما را در هوای او ملامت میکند