1 هر که شد ز اهل قبله بر تو پدید که به آورده نبی گروید

2 گر چه صد بدعت و خطا و خلل بینی او را ز روی علم و عمل

3 مکن او را به سرزنش تکفیر مشمارش ز اهل نار و سعیر

4 ور ببینی کسی ز اهل صلاح که رود راه دین صباح و رواح

5 از مناهی شود بکل یک سوی با اوامر نهد بکلی روی

6 کند از فرض ها و نافله ها سوی عقبی روانه قافله ها

7 به یقین اهل جنتش مشمار ایمن از روز آخرش مگذار

8 مگر آن کس که از رسول خدا شد مبشر به جنت المأوی

9 گر چه ده کس بود به آن مشهور اندر آن ده مدارشان محصور

10 زانکه جمعی ز آل پاک سرشت هم بشارت رسیدشان به بهشت