درد ما را ز وصال تو دوا کی باشد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 درد ما را ز وصال تو دوا کی باشد کام جانم ز دهان تو روا کی باشد
2 به وفا وعده همی کرد که یارت باشم در دل ماه رخان مهر و وفا کی باشد
3 گفته بودی غم کارت بخورم صبری کن صبرم از روی نگارین تو تا کی باشد
4 آنکه جان را به غمت باخت و نشد شاد به وصل به غم و اندُهت ای دوست سزا کی باشد
5 بیش از این جور و جفا بر من مسکین مپسند که مرا طاقت این جور و جفا کی باشد
6 از جهانم شده یکتا به غمت خرسندم که به یک دل صنما قبله ی دوتا کی باشد
7 چون تو سلطان جهانی نظری دار به ما گرچه اندیشه سلطان و گدا کی باشد