1 کسی که در غم شاه شهید گریانست به درد معصیتش اشک دیده درمانست

2 عزای خسرو لب تشنه کی رود از یاد همیشه اشک محبان به فکر طوفان است

3 تنی که بر سر دوش رسول ماوی داشت به خاک ماریه افتاده عور و عریانست

4 به جای غسل سرنعش شاه تشنه جگر هنوز تو سن اعدا بکار جولانست

5 صبا به حضرت زهرا بگو که نعش فتاده بی‌سروصدا پاره دربیابانست

6 کسی ز شربت آبی نکرد یاری او به کوفیان لعین با وجود مهمانست

7 گلوی خشک سرش از بدن جدا کردند کسی نگفت که این تشنه لب مسلمانست

8 دل کسی به یتیمان آن جناب نسوخت نگفت آل علی مستحق احسانست

9 ز شرح ماتم مظلوم کربلا (صامت) همیشه خون گر و درهم و پریشانست