1 ای آنکه بود لطف و کرم عادت تو افتاده سرم به زیر از خجلت تو
2 از جمله کار و بار خود نومیدم اما دارم امید بر رحمت تو
1 دلم دائم ز هجرت خویش را بیمار میخواهد ز تیغ بیدریغت سینه را افکار میخواهد
2 نمیخواهم که داغ عارضت از آب و تاب افتد بلی بلبل همیشه رونق گلزار میخواهد
1 ترک دین و دل نمودم ترک جان هم میکنم غیر عشقت هر چه باشد ترک آن هم میکنم
2 گر تو صیاد منی آزردگی در دام نیست در قفس سیر و صفای گلستان هم میکنم
1 تا کی از بخت فرو بسته گره وا نکنی نظر لطف به آوارگی ما نکنی
2 گوییا اسم جدایی نشنیده است دلت ورنه درد دل ما از چه مداوا نکنی