رفته مهر از شکرت در شکرستان از محتشم کاشانی غزل 106

1 رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست ما زدوریم مگس ران مگس خوان تو کیست

2 من ز سودای تو دیوانهٔ صحرا گردم بندی سلسلهٔ زلف پریشان تو کیست

3 نغمهٔ سنج تیرت منم از یک سر تیر سینه آماج کن ناوک پران تو کیست

4 من خود از زخم غمت می‌شکفانم گل داغ به سر شک آبده خنجر مژگان تو کیست

5 دامن آلاست ز اشک من مجنون درو دشت اشک پالای خود از گوشهٔ دامان تو کیست

6 محتشم را نده بزمت شده از نادانی همدم انجمن آرای سخندان تو کیست