آن پری کیست که از عالم جان از سلمان ساوجی غزل 202

1 آن پری کیست که از عالم جان روی نمود؟ وین چه حوری است که بر ما در فردوس گشود؟

2 دل به پروانه غم شمع من از من بستند می به پیمانه جان لعل تو بر من پیمود

3 گرچه آواز رباب است مخالف با شرع راستی او ره تحقیق به عشاق نمود

4 در گل تیره ما گشت نهان خورشیدی روی خورشید به گل چون بتوانم اندود

5 ما چو عودیم بر آتش، مکش از پا دامن کز وفا دود برآید چه زیانت زان دود؟

6 عمر ما کم شد و عشق تو فزون پنداری کانچه کم گشت زعمرم همه در عشق فزود

7 آنچنان نازکی ای گل که اگر با تو نسیم دم زند، روی تو چون لاله شود خون آلود

8 دیده ما به خیال لب عنابی تو بس که از جام زجاجی عنبی می‌ پالود

9 بنشستیم پس پرده تقوی، عمری ناگهان باد هوا آمد و آن پرده ربود

10 سود سلمان همه این است که سر بر در تو سود و سرمایه خود را چه زیان کرد و چه سود