از سرم کی می رود هرگز برون از سلیم تهرانی غزل 729

1 از سرم کی می رود هرگز برون سودای داغ همچو لاله در دلم گرم است دایم جای داغ

2 همچو آن منعم که او زر بر سر زر می نهد در محبت می گذارم داغ بر بالای داغ

3 سبزه ای هرگز ز خاک عاشقان سر برنزد مو نمی روید ازان عضوی که باشد جای داغ

4 بر سر هرکس گلی دیدم در ایام بهار در سر شوریده ی من تازه شد سودای داغ

5 در کمال من ندارد هیچ کس حرفی سلیم معجز عشق است در دستم ید بیضای داغ