کجا کسیکه مرا مژدهٔ چمانه از عبید زاکانی غزل 48

1 کجا کسیکه مرا مژدهٔ چمانه دهد علی‌الصباح به من بادهٔ شبانه دهد

2 ز دوستان و عزیزان که باشد آنکه مرا نشان به کوی مغان و می مغانه دهد

3 خوشا کسیکه چو رندان ز خانه وقت سحر بدر گریزد و تن در شرابخانه دهد

4 غلام دولت آنم که هرچه بستاند به شمع و شاهد و چنگ و دف و چغانه دهد

5 ز غم پناه به می بر که می به خاصیت نتیجه عیش خوش و عمر جاودانه دهد

6 مرو به عشوهٔ زاهد ز ره که او دایم فریب مردم نادان بدین فسانه دهد

7 به اعتقاد شنو پند سودمند عبید که او همیشه ترا پند عاقلانه دهد